Halil Çamay
Sen Bach dinliyordun Antuan Kilisesi’nde
Ben hatırlamaya çalışıyordum müziği
İçerde…
Su.
Belki yağmur belki kış
Kuş
Belki yalnızca iz
Kuş ölür diyor ya Füruğ
Geriye kalan yalnızca iz,
Oysa burada her şey mahsus mahal…
Kafamı kaldırıp göğe
Görmek istedim
Nihavendi ölü bir kuş resmi
Geriye kalan yalnızca,
Kanatların kırık dansı
İz…
Mahsus mahalde her şey biraz buruk
Kırık
Akneli
Burada en büyük hediye
Bulutlara çizilmiş kuşların uçuşu
Saatlerin dakikaların akışı
Burada en büyük hediye
Bach dinleyebilmek bir gazete kupüründen
Yağmurun sesinden
Mazgalın gürültüsünden
Burada en büyük hediye
Unutabilmek sıradan şeyleri
Bulutlara çizemediklerimizi