Dokurcun

ŞİİRLER ozan telli

YENİDEN

en son kayan yıldızın aşkı ve acısıyla öleceğim

nice kara delikten geçip

geri geleceğim

serin seher yeli gibi esecek soluğum mavi rengiyle

denizleri ve gökyüzünü ürperteceğim

 

 

İKİNCİ KAPI

kurumuş tuz tutmuş kirpiklerin

gözlerinin sönmüş feri

şarabın tükenmiş

soluğunun buğusunu çekiyor sokak lambaları

senin yerine çırpınıyor deniz

bir balık boğuluyor oltanın ucunda

ve eski bir şarkı inliyor tellerinde kemanın

 

kör bıçakların kesiklerinden kanıyorsun

yanıyor canın

gerisine doğru akıyorsun zamanın

orada sanıyorsun limanın

anılar da siliniyor sisler içinde oysa

ikinci kapısındasın hanın

olmasa da uğurlayanın

el sallıyorsun aşka

derin karanlığın yıldızsız koynunda

 

 

PERVANE

pervanelere ışığım

pervanelere âşığım

benimle varlar

onlarla varım

kalmayın yarım

aşk olun

 

 

ÇİÇEK

kökü sudaki nilüfer

gölün kurumasın

kırılmasın diye gönlün

akıyor gözyaşı âşığın

acıların gözesinden

eli yürek üstünde

 

 

YALNIZCA

ne dini var

ne imanı

yalnızca aşk yenebilir zamanı

aşka eyvallah erenler

 

 

HAYDAR

efkârım var

şaraba ekmek doğra haydar

aşkımı acımı da kat içine

aç  ve susuzum

uykusuzum kaç gecedir

bir tutam bulut

bir yudum umut da olsun yanında

sonra türkümü dinle

anla öykümü

düğümlenmiş kirpiklerimi çöz

ve söndür ışıkları

ağlayacağım

Paylaş